Webinar 21 – 02.09.2013: Tranzycje – czyli przejścia od zwykłej rozmowy do flirtu w 3 prostych krokach plus 10 nastawień na pewność siebie

Połaziłem po targu w nieodległej miejscowości – przyznam, że jest to dość ciekawe zjawisko, jeśli chodzi o sprzedaż – jak przekonać klienta, żeby kupił u nas, a nie u kogoś innego, mimo że cena i produkt są te same. Z racji tego, że spodnie w moim rozmiarze są dość rzadkie, postanowiłem kupić dżinsy – akurat był sprzedawca, ale i chwilę sobie pożartowaliśmy, że pasują od pierwszego włożenia. Tekst durny, jednak z drugiej strony mogłem w sumie nic nie powiedzieć. A tak się przełamałem. Później parę rozmów z innymi sprzedawcami, jednak nic nie kupiłem.

Następnie udałem się w miasto i pogawędziłem chwilę ze sprzedawczynią, u której zakupiłem skórzane buty, na temat preparatu do ich pielęgnacji oraz najnowszej promocji w Lidlu, skoro temat ją zainteresował…

UWAGA, teraz właściwa akcja!!!
Wracam do domu, solidnie obładowany zakupami, patrzę, a tu przed zakładem fryzjerskim, który znajduje się w zamieszkanym przeze mnie bloku, stoi śliczna dziewczyna, rude włosy spięte w kucyk, zielone oczy, delikatne piegi – innymi słowy mój ulubiony typ. Parę razy zerkała w szybę tego zakładu fryzjerskiego, jednak zanim doszedłem z parkingu w jej pobliże, z dobre 3 razy się odwracała, żeby na mnie spojrzeć. Cóż tu wiele począć, podszedłem do niej i zapytałem “Hej, dzieje się tu coś interesującego, że tak zerkasz przez tę szybę?”. Na to ona zaczęła się nerwowo tłumaczyć, że nie, że tam jest jej wujek i naprawia, a ona siedzi w cieniu, bo nie lubi słońca, itd. Wtedy wiedziałem, że ona nie była mną zainteresowana, ona była BARDZO zainteresowana, bo krótki tekst sprawił, że to ona zaczęła nerwowo się tłumaczyć, śmiać, patrzeć mi w oczy, a w końcu, gdy odchodziłem, to nawet kawałek zaczęła za mną iść, ciągle się śmiejąc. Jeszcze trochę i pewnie by za mną do mieszkania poszła… Numeru nie brałem, skoro wiem, gdzie pracuje, a gdzie ja się na pewno zjawię, w celu stylizacji fryzury…

Reply

Poszedłem się obciąć do wcześniej wspomnianej fryzjerki. Musiałem chwilę poczekać, bo miała klientkę – myślałem, że przez to oczekiwanie mi serce wyskoczy…

Jednak nadeszła w końcu chwila, gdy usiadłem na fotelu – wtedy byłem już spokojny i opanowany w rozmowie. Mimo że nie poruszyliśmy wszystkich tematów, które chciałem, to najfajniejsze było to, że stosunek czasu w rozmowie był 70% ona – 30% ja. Dodatkowo sobie pożartowaliśmy, opowiedziałem też historię, jak to musiałem zdymisjonować poprzednią fryzjerkę, bo próbowała mi obciąć głowę tępą brzytwą – oczywiście przekoloryzowałem, dodatkowo delikatnie się uśmiechałem, żeby nie było złych emocji. Jednak wyglądała na naprawdę zatroskaną. Myślę, że udało mi się wzbudzić zarówno emocje, jak i zaufanie.

Później przyszli klienci, więc już tak swobodnie nie rozmawialiśmy. Zapłaciłem jej banknotem o dużym nominale, więc poszliśmy do jej prywatnego kantorka, żeby mi wydała resztę z portfela. Stałem do niej lekko pod skosem i podałem jej telefon. Niestety, użyłem łajzowatego tekstu: “Czy możesz mi tu wpisać swój nr telefonu?”, jednak powiedziałem to z pewnością siebie, dodatkowo spojrzałem jej w oczy. Efekt? “Tak, już wpisuję.” – zrobiła to bardzo chętnie, chyba tylko czekała na ten moment, a ja mam potwierdzenie, że jest mną w jakiś sposób zainteresowana. Dodatkowo, gdy rozmawiała z klientką przede mną, to dowiedziałem się o niej co nieco – wygląda na to, że nie ma chłopaka, udziela się charytatywnie, dokształca się, czyli bardzo dobrze, bo ma swoje zajęcia i nie będzie needy.;)

Teraz tydzień odpoczynku i będę dzwonił w okolicy poniedziałku, wtorku – myślę raczej o wtorku – jeden dzień dłużej na moją korzyść, a ewentualne spotkanie umówiłbym sobie spokojnie na czwartek.

Reply