Webinar 22 – 09.09.2013: Praktyczne ćwiczenie na zwiększenie samooceny oraz ćwiczenie na tworzenie tranzycji i emocjonalnych tematów do rozmowy

Witam wszystkich po dłuższej nieobecności. Ponad dwa tygodnie temu (prawie trzy) dostałem propozycję pracy, która wiązała się z wyjazdem z domu bo to było na Śląsku. Zdecydowałem się wyjechać. Stwierdziłem że dobrze mi zrobi odcięcie się od tego wszystkiego co się działo w moim życiu czyli tego zauroczenia zajętą dziewczyną i sytuacji z tą pierwszą która stanęła w martwym punkcie. Dużo myślałem co z tym wszystkim zrobić. Wróciłem w tamtym tygodniu, ale nic nie robiłem bo w poniedziałek miałem egzamin na uczelni i cały czas był poświęcony przygotowaniom. Po egzaminie postanowiłem rozwiązać zaległe sprawy. Wczoraj byłe, na uczelni i wydawało mi się że widziałem tą dziewczynę z którą randkowałem jak szła chodnikiem. Była po drugiej stronie jezdni, żeby się tam dostać trzeba było przejść kładką. Zacząłem iść szybciej żeby ją dogonić, ale w pewnym momencie na tej wąskiej kładce szło przede mną trzech gości i szli masakrycznie wolno. Pewien czas szedłem za nimi aż w końcu odepchnąłem jednego i zacząłem biec. Jak już byłem po tej stronie gdzie ona szła to była już bardzo daleko. Biegłem, ale mi zniknęła. Być może weszła do pubu bo w tamtym miejscu jest taki i jak się z nią spotykałem to mówiła że często tam chodzi, ale ja już nie wchodziłem tam i poszedłem prosto. Nie wiem nawet czy to była ona bo z daleka nie mogłem dokładnie stwierdzić ale na 90% myślę że mam rację. Taki sam styl ubierania i włosy miała ta dziewczyna. I po tym jak ją zobaczyłem lub nie to znowu zacząłem o niej myśleć i wieczorem zadzwoniłem. Stwierdziłem, że w końcu czas usłyszeć tę drugą wymówkę albo się spotkać. Nie odebrała. Dzwoniłem znowu dzisiaj koło południa- również nie odebrała. Kiedyś mówiła że ma pracę do połowy września więc pomyślałem że pracuje, ale jakąś godzinę temu zobaczyłem ją na facebooku, więc była w domu. Postanowiłem zadzwonić kolejny raz. Nie powinienem, ale pomyślałem że nie zależy mi już na niej tak jak kiedyś (w sensie charakteru bo z wyglądu nadal nieziemsko mi się podoba) więc nic nie tracę. Jest w domu więc jak nie odbierze to znaczy że ma mnie gdzieś, a jak odbierze to sobie pogadamy i da mi wymówkę albo się spotkamy. Będę wiedział na czym stoję, a że sobie pomyśli o mnie nie wiadomo co to mam gdzieś. No i nie odebrała. Czyli koniec, więcej nie dzwonię, arrivederci Roma. W ten sposób zamknąłem tę sprawę. Oczywiście bardzo mi szkoda bo choć nie jestem już nią zainteresowany tak jak na początku (po wzięciu numeru szalałem ze szczęścia, nie mogłem się wręcz doczekać jak będę dzwonił a potem ją spotkam, po pierwszej randce byłem w euforii) to piękna dziewczyna i studiujemy razem. Będę ją codziennie widywał i gryzł się że nie wyszło nam. Nie wiem w ogóle jaki jest powód tego że nie wyszło. Popełniałem błędy- pisałem sms-y, dzwoniłem zbyt często, ale na spotkania przychodziła więc nie wiem. Od momentu pierwszej rozmowy było świetnie. Pierwsza randka również. Nigdy nie zapomnę jej uśmiechu i tego jak do mnie machała gdy przyszedłem. Na drugim spotkaniu zaczęło się sypać bo się spóźniła ponad 15 minut, nie dotknęła mnie i nie dała odprowadzić więc już zacząłem czuć że jest coś nie tak. A potem jak grom z jasnego nieba. Trzy dni pod rząd nie odbierała, napisała sms-a kiedy mogę zadzwonić a jak tak zadzwoniłem to dała wymówkę. Oczywiście wtedy myślałem że ona zadzwoni jak będzie wiedziała kiedy ma wolne… to takie naiwne. Teraz się nie nabiorę na coś takiego. Jest jeszcze ta druga dziewczyna. Tydzień temu miałem urodziny. Napisała do mnie wiadomość z życzeniami “wszystkiego najlepszego Tomeczku…” i takie tam dalej. Z nią postanowiłem zrobić coś takiego jak było na webinarze czyli spotykać się po 45-60 minut. Oczywiście jeśli będzie chciała się spotkać. Mam zamiar napisać do niej na fb bo numeru nie mam. Na ostatnim spotkaniu mówiła że chętnie spotka się znowu więc zobaczymy. A jak nie to ruszam tyłem poznawać nowe. Na razie nie biorę udziału w waszej zabawie z flirtem bo nie mam okazji z domu wyjść za bardzo. Tydzień temu się uczyłem cały czas, teraz dopiero zaczynam jakoś żyć. A jak się zaczną studia to już ruszę na dobre z akcją. Kurde, brakuje mi randek. To super doświadczenie. Nie mogę się doczekać kolejnych. Paweł czy myślisz że są jeszcze szanse na coś z tą pierwszą? Jak wrócimy na uczelnię, zaczniemy codziennie widywać to może coś ją ruszy? Jest chociaż 1% szans?

Reply

Hej Paweł,
w tym webinarium twierdzisz, żeby cały czas żartować i czasem tylko coś wplatać normalnego/poważniejszego, natomiast w swoich późniejszych artykułach (https://www.jak-zdobyc-dziewczyne.pl/blog/przyklad-flirtu-jak-gadac-z-dziewczyna-zeby-nie-flirtowac-na-sile-i-nie-wyjsc-na-pajaca/) twierdzisz, żeby tylko humorem przyprawiać rozmowę i nie stawiać wszystkiego na humor, bo będziemy tylko klaunami. To jak powinniśmy w końcu działać?

Reply